Kort antwoord:
Zwaartekracht breidt zich zo goed als zeker uit met de lichtsnelheid.
Langer antwoord:
Er zijn vier fundamentele natuurkrachten bekend: de sterke en de zwakke kernkracht, de elektromagnetische kracht, en de zwaartekracht. Van de eerste drie is bekend dat ze 'gedragen' worden door 'boodschapperdeeltjes'. De sterke kernkracht wordt overgedragen via verschillende gluonen; de zwakke kernkracht door W- en Z-deeltjes, en de elektromagnetische kracht door fotonen (lichtdeeltjes). Algemeen wordt aangenomen dat er ook zo'n boodschapperdeeltje bestaat voor de zwaartekracht (het graviton), maar dat is nog nooit gedetecteerd, en het ziet er ook niet naar uit dat dat op korte termijn zal lukken, omdat de zwaartekracht zo'n intrinsiek zwakke kracht is.
Als gravitonen bestaan, zijn ze - net als andere elementaire deeltjes - niet in staat om sneller te reizen dan met de lichtsnelheid. Dat betekent dan meteen dat de werking van de zwaartekracht tijd nodig heeft om zich over een bepaalde afstand te doen voelen. Anders gezegd: wanneer de zon van het ene moment op het andere plotseling in het niets zou oplossen, zou de aarde nog ruim acht minuten in zijn baan blijven bewegen voordat hij in een rechte lijn het heelal in vliegt, omdat de laatste gravitonen die door het zwaartekrachtsveld van de zon worden gegenereerd er ruim acht minuten voor nodig hebben om (met de lichtsnelheid) de aarde te bereiken.
Er zijn verschillende pogingen ondernomen om de snelheid van de zwaartekracht te meten, maar de resultaten blijken vaak niet eenvoudig te interpreteren. Absolute zekerheid over de snelheid van de zwaartekracht bestaat er dus (nog) niet. De zwaartekracht is van de vier fundamentele natuurkrachten bovendien de meest mysterieuze, en het is niet uitgesloten dat er in de toekomst toch weer heel anders wordt aangekeken tegen de vraag of zwaartekracht een snelheid heeft.