Vlak buiten de omloopbaan van de aarde om de zon bevindt zich een dynamisch gezelschap van kleine planetoïden met omlooptijden van bijna precies een jaar: de zogeheten Arjuna-familie. Het eerste lid van deze familie – 1991 VG – werd in 1991 ontdekt, maar inmiddels zijn het er al meer dan honderd. Tezamen vormen ze de zogeheten Arjuna-planetoïdengordel.
De nieuwste telg van de Arjuna-groep is Arjuna 2025 PN7. Zijn ontdekking, door de astronomen Carlos de la Fuente Marcos en Raúl de la Fuente Marcos – beiden van de Complutense-universiteit van Madrid (Spanje), is bekendgemaakt in de september-editie van de Research Notes of the American Astronomical Society.
De Arjuna-planetoïden worden ook wel quasi-maantjes genoemd. Dat komt doordat, hoewel ze in resonantie bewegen met de aarde, ze niet door de zwaartekracht aan onze planeet gebonden zijn – niet permanent althans. Wel kan zo’n Arjuna-planetoïde kortstondig worden ’ingevangen’ door de aarde. In dat geval wordt hij ‘gepromoveerd’ tot ‘mini-maan’.
‘De Arjuna’s met de meest aarde-achtige banen kunnen tijdelijk als mini-maantjes door onze planeet worden ingevangen’, schrijven de astronomen. Dat is onder meer gebeurd met de ongeveer elf meter grote Arjuna-planetoïde 2024 PT5, die na te zijn ingevangen zelfs eventjes met de aarde in botsing leek te kunnen komen.
Om het nog ingewikkelder te maken, behoort 2025 PN7 ook tot de Apollo-planetoïden – een grotere familie van planetoïden, waar de Arjuna’s weer een onderklasse van zijn. Een cruciaal verschil tussen beide is dat Arjuna’s de aardbaan niet kruisen en de Apollo’s wél.
Volgens de ontdekkers zal 2025 PN7 overigens niet erg lang een quasi-maantje van de aarde zijn. De beschikbare gegevens wijzen erop dat hij hooguit 128 jaar in de buurt van de aardbaan zal blijven rondhangen en vervolgens in een zogeheten hoefijzerbaan zal belanden. (EE)
Research Notes of the American Astronomical Society