Vallende sterren zijn lichtflitsen die af en toe aan de sterrenhemel verschijnen. De flitsen hebben echter niets met sterren te maken. Ze worden veroorzaakt door ruimtepuin, vaak niet groter dan een zandkorrel, dat circa 100 kilometer boven ons hoofd in de aardatmosfeer terecht komt. Door de hoge snelheden wordt de lucht vóór zo'n gruisdeeltje gecomprimeerd, verhit en aan het gloeien gebracht, wat wij zien als een flitsje. De snelheden van de Perseïden zijn meestal meer dan 200.000 km/uur. De Perseïden kenmerken zich door hun helderheid en snelheid, en incidenteel nalichtende sporen.
De Perseïden zijn genoemd naar het sterrenbeeld Perseus, waar de vallende sterren vandaan lijken te komen. Dit sterrenbeeld staat bij ons 's nachts hoog boven de noordoostelijke horizon. De meteorenzwerm bestaat uit achtergelaten puin van de komeet Swift-Tuttle. Doordat de aarde in haar baan om de zon door de puinwolk beweegt, zien wij deze meteorenzwerm ieder jaar rond dezelfde datum.
Ook de nachten voor en na de Perseïden kun je meer meteoren zien dan gebruikelijk.
De maan komt op 13 augustus om 0:39 uur op, is voor ongeveer 35% verlicht en kan eventueel storen. Rond 5:45 uur gaat het schemeren en om 6:21 uur komt de zon op.
Meer informatie bij hemel.waarnemen.com en de werkgroep meteoren
CAMRAS heeft op 12 augustus vanaf 20.00 uur een livestream. De meteoren zijn dan nog niet met het blote oog te zien, maar vanaf de Dwingelootelescoop wordt dan al gekeken naar radiogolven die gereflecteerd worden door de meteoorsporen van de Perseïden.