Langzaam maar gestaag is Curiosity inmiddels op weg naar zijn eerste doel, Glenelg. De locatie ligt op ongeveer 400 meter van de landingsplaats van Curiosity. Dat lijkt een peulenschilletje, maar Curiosity met zijn 0.15 PK doet daar een aantal weken over.
Deze plek is Glenelg genoemd omdat de rover er naar toe rijdt en er weer wegrijdt via dezelfde route. Dus Curiosity ziet twee keer hetzelfde, net als wanneer je Glenelg beide kanten op leest.
Onderweg worden er natuurlijk ook de nodige stops gemaakt om metingen te doen. Vrijdag bijvoorbeeld werden er opnames van de lucht gemaakt om te kijken of er wolken waren. De foto hierboven laat mooi de sporen van de afgelopen dagen zien.
Morse
In die sporen zit nog een mooi detail. De wielen hebben een soort visgraatpatroon om ze genoeg grip te geven.
Het linker achterwiel heeft echter nog een extra patroontje meekregen: de letters JPL in morse code. JPL staat voor ‘Jet Propulsion Laboratory’, het centrum in Pasadena van waaruit Curiosity bestuurd wordt.
De letters in de sporen lezen van onderen naar boven. Dit lijkt verkeerd om, maar iedereen die wel eens in Amerika auto gereden heeft, heeft vast wel gezien dat de tekst die op de weg gedrukt staat ook van “onder naar boven” leest. Je leest eerst wat je het eerst tegen komt, zoals Ped Xing op de foto, een afkorting van pedestrian crossing.
2 gigabyte
Een keer per dag, rond 3 uur ‘s middag Marstijd, vliegen de Mars Odyssey en Mars Reconnaissance Orbiter over Curiosity heen. De Mars Odyssey en Mars Reconnaissance Orbiter zijn wetenschappelijke satellieten die inmiddels al sinds 2001 en 2006 rond Mars draaien.
Behalve hun eigen gegevens, sturen ze nu ook de gegevens van Curiosity terug naar de aarde. In vergelijking met waar wij tegenwoordig aan gewend zijn met zijn onze 64 GB smartphones, heeft Curiosity maar een heel klein geheugentje van 2 GB. Dit komt omdat men al in 2004 begonnen is met het bouwen van de rover. In 2004 was 2GB erg veel geheugen. Vervolgens moest dit geheugen uitgebreid getest worden of het alle condities in de ruimte in op Mars wel aan kon. Toen dit allemaal achter de rug was, waren we inmiddels al wat jaren en GBs verder, maar dit werkte en vervangen door meer geheugen bracht teveel risico en kosten met zich mee.
Piepje
Dit vond ik de leukste foto die deze week voorbijkwam.
Elke dag stuurt het team in Pasadena dus het nieuwe programma naar Curiosity, met daarin de opdrachten voor de komende sol (of Marsdag).
Alles staat hier in, rijden, monsters nemen, foto’s maken. Wanneer Curiosity deze nieuwe gegevens heeft ontvangen, reageert hij met een piepje. En dat ziet er zo uit.
Inge Loes ten Kate is onderzoekster aan de Universiteit van Utrecht en is sinds zes jaar betrokken bij de ontwikkeling van de Marsverkenner Curiosity. Zij houdt voor de NOS een blog bij over de verkenningstocht van de Marswagen.
Bron: NOS